عللی که موجب بروز آرتروز مفصل ران می شوند در ابتدا موجب بروز تغییراتی در غضروف مفصلی می شوند. مهمترین این تغییرات نازک شدن لایه غضروفی و تغییر جنس غضروف است. غضروف دیگر آن شادابی و خاصیت ارتجاعی و کلفتی کافی برای محافظت از مفصل را ندارد.
بدنبال تغییر در غضروف استخوان زیر آن سخت و محکم و کلفت می شود و گاهی در درون آن کیست های کوچکی بوجود میاید. بتدریج در لبه مفصل استخوان های اضافه ای رشد می کنند که به آن ها استئوفیت Osteophyte می گویند. کپسول مفصلی هم بتدریج ضخیم و کلفت شده و خاصیت ارتجاعی خود را از دست می دهد.
علائم آرتروز مفصل لگن یا ران
اولین علائم استئوآرتریت لگن احساس خشکی و ناراحتی گنگی در ناحیه کشاله ران و باسن و یا حتی ناحیه ران است. این مشکلات بخصوص در صبح وقتی بیمار از خواب بیدار می شود بیشتر است و ممکن است بتدریج در طول روز کمتر شود. بتدریج با شدت یافتن بیماری، این احساس بصورت درد در میاید.
این درد در هنگام فعالیت های بدنی شدید تر شده و با کمی استراحت بهتر می شود. با شدیدتر شدن بیماری، درد دیگر حتی با استراحت هم خوب نشده و حرکت مفصل بشدت کم می شود به عبارت دیگر مفصل خشک می شود.
بتدریج ممکن است بیماری آنقدر شدید شود که لایه غضروفی کاملا از بین رفته و در سطح مفصل، استخوان روی استخوان حرکت کند. در این وضعیت حرکت مفصل بطور طاقت فرسایی دردناک بوده و توانایی خم و راست شدن ران و یا چرخش ران بشدت کم می شود.
بیمار برای کاهش شدت درد مجبور می شود اندامش را کمتر حرکت بدهد و کمتر راه برود و همین امر موجب می شود بتدریج عضلات اطراف ران و باسن ضعیف شده که نتیجه آن ایجاد لنگش در حین راه رفتن است
در موارد پیشرفته ممکن است طول اندام تحتانی کاهش یابد.
بیمار در حین راه رفتن می لنگد. علت این لنگش می تواند درد، ضعف عضلات لگن، محدودیت حرکت مفصل و کوتاهی اندام باشد.
تشخیص آرتروز یا ساییدگی مفصل لگن یا ران
پزشک شما ابتدا با شما در مورد علائمی که احساس می کنید صحبت کرده و درباره شدت و زمان شروع و دیگر خصوصیات آن اطلاعاتی از شما کسب می کند و سپس اقدام به معاینه مفصل ران شما بصورت خم و راست کردن و چرخاندن آن کرده تا مقدار حرکت مفصل و شدت درد را متوجه شود. او راه رفتن شما را می بیند تا متوجه شود آیا شما لنگش دارید یا خیر.
در نهایت، روش های تصویر برداری مثل رادیوگرافی به تشخیص بیماری کمک می کند. در تصویر رادیوگرافی از مفصل، چون غضروف نازک شده است فاصله مفصلی یا فاصله بین دو استخوانی که مفصل را تشکیل داده اند و در حد چند میلیمتر است کاهش پیدا می کند و در کناره های استخوان های تشکیل دهنده مفصل استخوان اضافی دیده می شود.
منبع : ایران ارتوپد
دکتر علی فرخانی متخصص طب فیزیکی و توانبخشی
آدرس : اصفهان، خیابان شمس آبادی، چهارراه قصر، روبروی بانک ملت، مجتمع پزشکی قصر، طبقه زیرزمین
